ANNA CZARNOCKA – Kilka refleksji o malarstwie Andrzeja Piwarskiego. Wstep do katalogu wystawy indywidualnej Andrzeja Piwarskiego w Miejskiej Galerii w Esch/Sur/Alzette w Luksemburgu i Muzeum Archidiecezji Warszawskiej w Warszawie 1991.

Andrzej Jan Piwarski jest twórca poruszajacym sie w obszarze dwóch róznych kultur. Ten urodzony w Warszawie artysta od ponad dziesieciu juz lat mieszka na terenie Niemieckiej Republiki Federalnej. Po to, by odnalesc sie w tych róznych kulturach – nie wyrzekajac sie jednej i nie ulegajac calkowicie drugiej – trzeba olbrzymiego nakladu pracy, wrazliwosci i wielkiego talentu. Ale Andrzej Piwarski jest niezwykla osobowoscia, artysta suwerennym i wytrwalym. Jest malarzem, który pozostaje wierny fascynujacym go tematom. Powracaja one stale, choc w zmienionej formie w jego twórczosci.

Andrzej Jan Piwarski studiowal w latach 60 – tych w Panstwowej Wyzszej Szkole Sztuk Plastycznej w Gdansku. W 1976 objal pracownie malarstwa w Wyzszej Szkole Sztuk Plastycznych w Münster, a potem przebywal jako stypendysta Zarzadu Komunalnego Zaglebia Ruhry w Essen. W latach 1987 – 1990 byl docentem w Europejskiej Letnej Akademii Sztuk Pieknych w Luksemburgu. Dorobek tego dzis piecdziesieciodwuletniego artysty jest naprawde imponujacy. Piwarski zawdziecza to nie tylko swym umiejetnosciom ale tez i niezwyklej pracowitosci. To udane powiazanie obu tych cech zadecydowalo o powodzeniu wielu wystaw indywidualnych artysty, nie mówiac juz o jego udziale w ogromnej ilosci wystaw grupowych na terenie calej Europy.
Sztuka Andrzeja Piwarskiego jest i musi byc inna. Inna i od sztuki polskiej i od niemieckiej. Jest bardzo osobista i indywidualna, naladowana przezyciami, wybuchowa, bardzo ekspresyjna, ale zarazem miekka, pelna liryzmu i elementów wprost romantycznych. Ta poetyckosc w jego pracach, to byc moze przejaw polskosci, cecha bardziej slowianska w porównaniu z zywiolowa ale i chlodna sztuka kultur zachodnich.
Piwarski czuje sie silnie zwiazany z Polska i nawet bedac poza granicami kraju reaguje na zachodzace wydarzenia. Jego obrazy sa czesto refleksjami na tematy polityczne czy spoleczne. Do nich naleza wczesniejsze, piekne, wstrzasajace w swej wymowie prace z cyklu ” Hommage a Grzegorz Przemyk ” czy ” Hommage a Jerzy Popieluszko “. Bo czy naprawde poruszane w nich tematy sa tylko i wylacznie polskie? Andrzej Piwarski potrafil im nadac inny, ogólnoludzki wymiar, zrozumialy bez wzgledu na przynaleznosc narodowa.Niezwykle pieknym i wrazliwym cyklem sa portrety. Wizerunki znajomych, przyjaciól, autoportrety, w wiekszosci z charakterystycznymi, pelnymi wyrazu oczyma, malowane wlasna technika, przy pomocy piasku. Element piasku czy zwiru pojawia sie juz od dluzszego czasu w obrazach Andrzeja Piwarskiego. Korzysta on z róznych wariantów tej materii, zwracajac uwage na barwe, zmienna strukture i wielkosc ziarna. Piasek zostaje nalozony na plótno w stanie naturalnym, potem artysta nadaje mu wedlug potrzeby zabarwienie. Poczatkowo bedac srodkiem pomocniczym, domieszka do farby, szybko stal sie suwerennym srodkiem malarskiem, znakiem rozpoznawczym Piwarskiego. Wizerunki powstale przy uzyciu piasku nazywa Piwarski ” Wykopaliskami “. Ten sposób malowania ma dla niego przede wszystkim wartosc symboliczna – cialo malowane piaskiem nie ulega wedlug niego zniszczeniu, nie podlega prawo natury. Material ten umozliwil artyscie nieoczekiwane rozwiazania: pelna dynamizmu ekspresje i jednoczesnie ogromny spokój – farba ” wieziona ” jest przez materie i przez to jej konzystencja nabiera nowych wymiarów.

Malarstwo Andrzeja Piwarskiego jest bardzo emocjonalne, polegajace na spontanicznym odnotowaniu wlasnych wrazen i nadawaniu im malarskiej postaci. W jego twarzach nie jest wazne oddanie doslownego podobienstwa modela. Jest to przede wszystkim malarstwo emocjonalno – ekspresyjne – wiemy, ze pozujacy mu ludzie zyja, mysla i przede wszystkim czuja. Odczuwamy ich bezsilnosc wobec swiata, niepewnosc, obawe, nawet strach – to wszystko mówia nam ich nieprzeniknione oczy. Bo to one wlasnie sprawiaja wrazenie glównych malarskich i emocjonalnych punktów szybko i pewnie malowanych uchwyconych w skrócie kompozycji.
Andrzej Piwarski jest malarzem wrazliwym i subtelnym, otwartym na oddzialywanie swiata. Sila swojej fantazji – raz w sposób pelen ekspresji, a innym razem bardziej poetyckie wyciszenie – przekazuje nam swoja, oryginalna wizje swiata. Wizje twórcy, którego malarski jezyk jest zrozumialy niezaleznie od narodowosci.

ANNA CZARNOCKA – Kilka refleksji o malarstwie Andrzeja Piwarskiego. Wstep do katalogu wystawy indywidualnej Andrzeja Piwarskiego w Miejskiej Galerii w Esch/Sur/Alzette w Luksemburgu i Muzeum Archidiecezji Warszawskiej w Warszawie 1991.