Malarska rodzina Piwarskich zaskoczyla wszystkich! Przede wszystkim ogromem ekspozycji – 7 wielkich sal Palacu Opatów obwiesili ogromnymi obrazami oraz rzezbami. Na dodatek mieli tyle rozmachu, ze wystawa dopelnili zdumiewajaca instalacja. Przebili wszystko, co bylo do tej pory : wspanialymi katalogami, jakich artysci mieszkajacy w kraju jeszcze nie maja. Wreszcie zaskoczyli jakoscia swojej sztuki. Przed laty, przed opuszczeniem Polski byli odbierani na ogól niekorzystnie. Malarstwo Piwarskiego bylo wówczas wsciekle agresywne, Barbara Ur – dziurawila kazdy obraz chcac mu dodac przestrzennosci.
Teraz wrócili odmienieni i radosni. Barbara zarzucila malarstwo poswiecajac sie calkowicie rzezbie, co prawda czesto polichromowanej. Andrzej zapewne podczas corocznych pobytów w Hiszpanii stal sie olimpijsko zrównowazony, klasyczny, wrazliwie reagujacy na byty niezmienne, wieczne.Jego surowa paleta upodobnila sie kolorystyka do spekanej, spalonej sloncem iberyjskiej ziemi…

TUMIEL – “Palac Opatów: desant Piwarskich – Z Zaglebia Ruhry do pierwszej ojczyzny.” – “Dziennik Baltycki”- GDANSK , 6.04.1994