W czasach, gdy artyści kierujący się w swojej twórczości dewizą amor patriae nostra lex (miłość ojczyzny naszym prawem), są pozbawiani należytego im  miejsca w przestrzeni publicznej i kulturalnej, wystawa prac Andrzeja J. Piwarskiego w Europejskim Centrum Solidarności jest chlubnym wyjątkiem. Cykl jest artystycznym zapisem historycznych wydarzeń, które doprowadziły do upadku komunizmu w Polsce, zapisem przede wszystkim emocji towarzyszących milionom Polaków w tamtych pamiętnych dniach.

Tragiczne wydarzenia Grudnia 1970, których świadkiem był w Gdańsku Andrzej J. Piwarski stały się inspiracją pierwszych obrazów z cyklu Ślady. Od roku 1980, roku „Solidarności” zaczęły powstawać dzieła z cyklu Nadzieje. Niestety do planowanej przez artystę w połowie 1982 roku na terenie Stoczni Gdańskiej, wówczas im. Lenina, wystawy – happeningu zatytułowanego „Ślady i Nadzieje” nie doszło. Obrazy, fotogramy, druki i ulotki zostały poraz pierwszy wystawione 28 listopada 1981 roku w Politycznej Akademii w Olpe koło Kolonii. Później cykl „Ślady – Nadzieje – Polska 1970 -1980” był eksponowany w wielu miastach Niemiec, jak też w innym krajach po drugiej stronie żelaznej kurtyny. W roku 1983 towarzyszył jako jedyna impreza kulturalna w Oslo uroczystościom przyznania Pokojowej Nagrody Nobla przewodniczącemu NSZZ „Solidarność” Lechowi Wałęsie. Przez kolejne lata zbiór obrazów poświęconych najnowszym dziejom Polski rozrastał się, doszły obrazy poświęcone tragicznym momentom naszej historii – śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki i maturzysty Grzegorza Przemyka. Powstawały też dzieła niosące w sobie nadzieje, jak choćby obraz zatytuowany „Wzlot”, którego tworzywem artystycznym stał się autentyczny kombinezon stoczniowca, biorącego udział w strajku w sierpniu 1980 roku.

W 1990 roku obrazy z cyklu „Ślady – Nadzieje” wróciły do Polski, dziś ich dysponentem jest NSZZ „Solidarność” stojąca na straży dziedzictwa Sierpnia 1980 roku i wartości będących fundamentem, które legły u podstaw Sierpnia’80. Daje to gwarancje, że kolekcja nie zostanie rozproszona i, choć każdy z obrazów jest suwerennym dziełem sztuki, to razem stanowią one unikatowe przedstawienie najnowszych dziejów Polski.

Twórczość artystyczna to tylko jeden, na pewno najważniejszy, z obszarów aktywności Andrzeja J. Piwarskiego, choć nie jedyny. Będąc na obczyźnie włączył się on w życie emigracji polskiej, działając na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości. Organizował i uczestniczył w wielu manifestacjach, imprezach i sympozjach przeciwko stanowi wojennemu w Polsce m.in. w RFN, Norwegii, Francji i Wielkiej Brytanii. Był członkiem Oddziału Rady Narodowej R.P. w RFN powołanym przez Prezydenta Rzeczypospolitej Kazimierza Sabbata oraz Prezesa Rady Ministrów prof. dr Edwarda Szczepanika. Działał między innymi w strukturach Rady Zagranicznej Polskiego Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji i Kongresu Polonii Niemieckiej. Był współorganizatorem Marszów Wyzwolenia Narodów na trasie Carlsberg – Zamek Hombach w RFN. W Polsce został odznaczony medalem Senatu RP oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.

Dzisiaj Andrzej J. Piwarski dzieli swoje życie między Berlinem i Gdańskiem. Miejmy nadzieję, że tak jak powrócił do Polski, tak powróci w swej twórczości do tematu Polska, i spróbuje jeszcze raz zapisać Ślady i Nadzieje naszych czasów.                                                                                                                                                         JAROSŁAW  SELLIN – Wiceminister Kultury i Dziedzictwa Narodowego